Peki O Zaman Neredeler?

Divanin uzerine oylece uzandim.Hani ne uyudugumuzu, ne de uyumadigimizi anlamadigimiz zamanlar vardir ya...Ve surekli kendimize yok uyuyordum, yok yok kesinlikle uyumuyordum diye sorariz defalarca.Iste oyle bir andi.
Bana sorarsiniz ben de uyumuyordum.Peki o zaman neredeler?
Kapi acildi birden...Onde canim babam, onun arkasinda baba yarim amcam,onun arkasinda ortanca kardesim ve bir kac tane daha yuzunu secemedigim bedenler...Ama biliyorum ki onlarda sevdiklerim.
Kalbim yerinden cikacak sandim.Allah´im nasil bir heyecan bu, nasil bir sevinc anlatamam. Kelime bulamam ki,anlatmaya...
Salonun ortasindan sirali bir sekilde yuruyerek diger odaya geciyorlardi ki,bir anda yok oldular. Bense hickiriklara bogulmus bir halde buldum kendimi.Afalladim bakiyorum etrafa saskin saskin.
Ama yoktular...Daha bir kotu oldum.
Cok ozledim sizleri hem de cok...
Umarim bir gun, bu gordugum ruyaysa eger,lutfen gercek olsun...