Pazar, Ağustos 30, 2009

Korkma!


Cehennem olsa gelen, gogsumuzde sondururuz.
Bu yol ki Hak yoludur, donme bilmeyiz, yururuz;
Duser mi tek tasi sandin harim-i namusun,
Meger ki harbe giden son nefer sehid olsun.
Su karsimizda ki mahser kudursa, cildirsa,
Denizler ordu, bulutlar donanma yagdirsa,
Bu altimizdaki yerden butun yanardaglar
Tasip da kaplasa afaki bir kizil sarsar,
Degil mi cephemizin sinesinde iman bir;
Sevinme bir, aci bir, gaye ayni, iman bir;
Degil mi ortada bir sine carpiyor, yilmaz,
Cihan yikilsa emin ol bu cephe sarsilmaz!

Mehmet Akif Ersoy


Guzel Turkiye´min 30 Agustos Zafer Bayrami Kutlu Olsun.

Cumartesi, Ağustos 29, 2009

Odul

Sevgili blog arkadasim Basak Barol (Sahibine Mektuplar),beni odule layik gormus.Kendisine sonsuz tesekkurlerimi iletiyorum.Uzun zaman olmustu, odul almayali gercekten cok iyi geldi.Bu kadar kisa zamanda boylesine icinizde olmak, gercekten sonsuz mutlu ediyor beni.Sevgili Basak arkadasim, benden yedi ilginc sey yazmami istemis.Zevkle yerine getirecegim.Sevgili Basak´in huzurunda once kendisine, sonra siz guzel insanlara yeniden tesekkur ediyor ve ben de bu odulu, butun blog severlere gonderiyorum.

_En ilginc olan, hayatimin kokten degismesi.Yeni bir kita, yeni bir yasam, yeni bir ev(daha cok yeni), yeni bir dil, yeni insanlar, yeni bir is diyemeyecegim, henuz yok, bir tek o Turkiye´de kaldi.Belki gelir sonradan.Kisaca sil bastan yeni.

_Beni rahatsiz etmezsede, cevremdekileri rahatsiz eden huyum, onlar bana hissettirmemeye calissada nafile; fazlasiyla simetri hastasiyim.Hatta cok fazla lakapim vardir bu konu uzerine, bana gore en ilginc olani ise, maydanozlari tek tek boy sirasina gore dizen kadin derler.

_Hayvanlari severim.Ama kedilerin, yeri hep ayridir yanimda.Belki de cocuklugumdan beri, icice buyumemden kaynaklidir kimbilir...Nankor olduklarini asla kabul etmiyorum.Hic bir nankorluklerini gormedim, su ana kadar.Kucukken(5 yasinda) koca kediyi, oyuncak besigimde uyutmamla meshurumdur.Ilk baslarda zor olsa da, daha sonra uykusu geldiginde sarikiz kendi istegiyle besige yatar, ben uzerini orterdim.Sonra sallaya sallaya uyuturdum.Aile buyuklerim hala gulerek anlatirlar bunu.

_Asansorde kalmak, demeye dilim varmiyor.Bir kere basima geldi aklimi yitirecektim.Aklini kaybeden insanlarin bosuna kaybetmediklerini daha iyi anladim o gun.Bir daha asla ayni seyi yasamak istemem.

_Uc yil once, ilk safari gezimde,dogal ortamda sadece cadirlarin icinde konakladik.Gece binbir cesit gelen seslerden dolayi uyumamistim.Korkudan isigi bile acmadan (bizi gormesinler diye ne alaka ise)sabaha kadar beklemistim.Cunku bize oradaki gorevliler, gece butun hayvanlarin kaldigimiz bolgeye geldiklerini, yakinda gol oldugundan timsahlarinda gelebilecegini, o nedenle saat 10´dan sonra cadirdan disari cikmamamizi istemislerdi.Donuste ogrendigim ise, bir yil oncesinde, kaldigimiz cadirlari aslanlarin bastigiydi.

_Gecirdigim rahatsizliktan dolayi, oglusumun sekiz aylik dogmasi.Su tv´lerden izledigim, uzulerek ve aci icinde baktigim, sahnelerdeki gibi bir hastane maceram olmasi.Anne olmama ragmen oglumu 10 gun kucagima alamamam.Kuvez odasina bile son iki gun kala girebilmem.Hic kimsenin bunlari yasamasini istemem asla. Hic kimsenin.

_Suslenmis puslenmis, arkadasimizin dugunune gidiyoruz.Dugun salonuna girdik.Arkadasimiz bizi karsiladi.Biraz ilerledik.Ben bir adim attim ayagim bir garip, ayakkabimin topugunun yerinde yeller esiyor.Ben saskin, bizimkiler topuk ariyor los isikta, cimlerin icinde.Neyse bulduk, yapacak birsey yok.Arkadasim hemen benim halamin cantasinda kesin terlik ya da ayakkabi vardir dedi.(halasinin degismeyen huyu imis nereye giderse gitsin)Ben daha bir saskin.Gitti ve getirdi.Cok hostular ne tesaduf ayak numaramizda ayni idi.

Perşembe, Ağustos 27, 2009

Hanlar ve Hamamlar


Ilk defa, cocuklugumda G.Antep'e gitmistim.Bir de simdi bu, Turkiye gezimde.Uc gun kaldim.Bir gunumu sagolsun kardesim sayesinde, carsi pazar gezmeye ayirdik.Yuruduk gucumuzun yettigince.Ta ki, aksam sekize kadar.Inanin, bu kadar guzel bir sehir oldugunu, daha once bilmiyordum.Gerci Turkiye'min, her bir kosesi ayri ayri guzel.Buram buram tarih kokuyor, her bir yani.Sehrin merkezinde, bir cok sayida hanlar ve hamamlar var.Kimi restore edilmis,kimi de el atilmayi bekliyor dort gozle.


Kim bilir daha goremedigim, kac tane guzel yeri vardir.Benim uzuldugum, konu hep ayni yere geliyor ama, yani bizlere...Nasil bu kadar kendimizi,benligimizi, atamizi unutmusuz, anlam veremedim.O guzelim miraslarimiz, cop yiginina donmus, yazik cok yazik.Her biri birbirinden guzel, insanin tuylerini urpertiyor son hali.Oysa kimler geldi, kimler gecti. O hanlardan o hamamlardan.Ve eminim ki, o binalari yapanlarin ve orada yasayanlarin, kemikleri sizliyordur simdi.


Bak diyorlardir birbirlerine; cocuklarimiza ve torunlarimiza bak.Nasil kendilerini, ozlerini kaybetmisler, nasil da unutmuslar yasadiklarimizi.Biz onlari boyle mi yetistirdik, boyle mi ogrettik diye kahroluyor, agliyorlardir icin icin ...

Fotograf Medos

Salı, Ağustos 25, 2009

Mutlu musun? Mutsuz mu?

Hem mutluyum, hem degil.Ne ilginc, iki duyguyu ayni an da yasamak.
Karmakarisik bir beyin ve o beyinde binlerce soru.

Mutluyum,esimle beraber kalacagim ve esim oglumuzu daha cok gorecek artik.Daha once de bahsetmistim.Ben Nairobi´de, esim Malindi´de idi.Oglumun egitiminden dolayi, orada kalmamiz gerekiyordu.Gel git, gel git basimiz donuyordu sadece.

Mutsuzum, Malindi'de kalabilmek icin, oglumun Mombasa´da okula gitmesi ve yurtta kalmasi gerekiyor.Ve benim beynimde iyi mi yoksa kotu mu karar verdik gibi binlerce soru.

Hani derler ya, kirk yil dusunsem aklima gelmezdi.Gelmezdi gercekten, biricik oglumu yurda vermek ve ayri kalmak, gerci buralara gelecegimde gelmezdi ya. Hayatin akisi iste, bir sekilde degistiriyor, yasadiklarimizi ve yasayacaklarimizi...

Tesellilerim ise; oglusumu pazartesi sabahi servis evden alacak, cuma aksami birakacak, sadece dort gece orada kalacak olmasi ve hafta sonunu beraber gecirecek olmamiz.
Babasini, aylardir gormeyisi, sadece somestr tatillerinde biraraya gelmeleri, bu uzun ayriliga sebep ise, Nairobi´nin buraya oniki saatlik (araba ile)mesafede olmasi, Mombasa sadece bir bucuk saatlik mesafe oldugu icin, hem oglum her hafta sonu gelebilecek hem de biz gidebilecegiz.
Ucumuz uzun sureli ayriliklar yasamamis olacagiz diye, avutuyorum kendimi.

Tek dilegim, hepimiz icin dogru ve saglikli bir karar vermis olmamiz.Ve herseyin yolunda gitmesi...


Fotograf Medos

Pazar, Ağustos 23, 2009

Benim Mimim

Sevgili Leydielif, beni mimlemis, kendisine bana yonelttigi guzel sorular icin cok tesekkur ediyorum.

En sevdigin blogger: Cok sevdigim ve severek takip ettigim bir cok blog var ama Oyku ilk sirada.

En sevdigin yer: Kemer Olympos

En sevdigin aksesuar: Nazar boncuklu kolyem.

En sevdigin hayvan: Kedim Pasa.

En sevdigin icecek: Turk kahvesi olmazsa olmazim.

En sevdigin tatli: Revani.

En sevdigin yemek: Butun makarna cesitleri.

En sevdigin flim: Babam ve Oglum

En sevdigin pc programi: Google buyuk yardimcim.

En sevdigin tv programi: Bir yildir Turk kanali izlemiyorum ama oncesinde kacirmadigim tek tv program Beyaz Show´du.Samimi ve icten.

En sevdigin renk: Kirmizi ve yesil (ayiramadim uzgunum).

En sevdigin cizgi flim karakteri:Tom ve Jerry

En sevdigin yazar: Victor Hugo

Cok zevkliydi Elif´cim, tekrar tesekkur ederim.


Sevmek Butun Dunyayi

Sevmek; kuslari, bocekleri,kedileri, kopekleri, butun hayvanlari...

Sevmek; yesili, cicekleri, agaclari, butun dogayi...

Sevmek; anneyi, babayi, kardesi, cocugu, esi, butun insanlari...

Sevmek; kisaca sevmek butun dunyayi...


Fotograf Medos

Cumartesi, Ağustos 22, 2009

Dunyanin Her Yerinde Var Onlardan

Bugun esimle carsidaki, islerimizi halletmek icin evden ciktik.Buradaki ulasimi saglayan, tuk tuklara bindik
(tuk tuk, bizim sepetli motorsikletin biraz farkli versiyonu).Oraya bak, buraya bak derken, eve yaya donmeye karar verdik.

Bir yandan sohbet ediyor,bir yandan yanimiza gelip sorular soran(her defasinda bizi italyan sanip italyanca konusan)yerli halkla konusuyor, bir yandan da dogal olarak yuruyoruz.

Malindi, kucuk bir kasaba olarak siniflandirilsada, trafiginin hic de oyle oldugu soylenemez.Ozellikle de sezon acildiginda.Bu donemlerde sezonun acilma zamani.Turistler, yavas yavas akina baslamislar.

Eve yaklastigimiz sirada, uzaktan buyuk bir tir bize dogru geliyor.Uzeri hinca hinc demir parcalariyla dolu.Ve belli ki yuk konusunda siniri asmis.

Yolun sag tarafi kucuk ve buyuk agaclarla kapli.Tir tam onbes adimlik mesafa kadar onumuze geldiginde,tirin uzerindeki demirlere takilan, kocaman dal govdesinin, yere indigine sahit olduk.Birisi bas bas bagiriyor.Tiri suren kisi,durmayi birak, yavaslayip bakmadi bile ne olduguna(insan mi simdi bu).

O an agacin altinda, kimsenin olmamasina cok sevindik.Olsa idi kesinlikle kurtulusu yoktu zaten.Belki bir yerde, iki dakika oyalanmasaydik, bizde altinda kalabilirdik.

Daha sonra bolgeye yaklastigimizda, bas bas bagiran adamin, niye bagirdigi daha acik anlasildi.Koca dal govdesi, taksicinin arabasinin on camindan icer girmis, araba koca dalin altinda ve gorunen kadariyla feci durumda.Yazik adamcagizin ekmek kapisi.Kimbilir kac gun bekleyecek ki, arabasi yapilsin.

O sirada aklimdan gecenler, ne aci ki:

-Hayatta iyi ya da kotu herseyin bir anda oldugu...

-Dunyanin neresine gidersek gidelim, vurdum duymaz ve bencil insanlarin hep varoldugu ve onlar varoldukca sorunlarin asla eksik olmayacagi ve hep birilerinin caninin yanacagi...

Bir insan, birine ya da bir seye zarar verdiginde, canini acittiginda, nasil hicbirsey olmamis gibi davranir bunu hicbir zaman anlamadim.Anlayamayacagimda sanirim.

Butun dunyaya; anlayisli, sevgi dolu, bencil olmayan dogaya ve insanlara duyarli insanlar diliyorum.

Cuma, Ağustos 21, 2009

Ormanlar Yurdumda

Yillar once, lise yillarimda, (iller arasi odullu)yesil alanlarla ve ormanlarla ilgili yazi yazmistim.O zamanin, Cevre Bakani Dogancan Akyurek´in elinden Cevre Beraati odulu almistim.
Simdi ise, Sevgili Oyku´nun, gercekten hepimize ornek olacak cagrisi icin yaziyor,ayni seyi hepimizin yapmasi gerektigine inaniyorum.
Her zaman, dogayi koruyan,ona zarar vermeye calisanlari, gerektiginde sertce uyaracak kadar,cok seviyorum.

Butun dunya, yasadigi alanlari yesertmeye calisirken, bunu yapay bile olsa yapanlar var.Biz neden bu kadar guzellige sahip olan bir cenneti, yesilden mahrum birakmaya calisiyoruz.
Ve doganin duzeniyle bir yap boz gibi oynuyoruz.
Yapilacak her ne ise, neden farkli yollar ya da cozumler uretmiyor da, hemen hazira konuyor,ilk goze carpan guzel yerleri tercih ediyor ve cirkinlestiriyoruz.
Bu konu ve bunun gibi binlerce doga ile ilgili konulara, duyarsiz kalmayalim.Gozlerimizi bu guzelliklerden mahrum birakmayalim.
Cocuklarimiza ve torunlarimiza, birak yesil alanlari yok etmek,yesil olmayan alanlarida yeserterek guzel bir miras birakalim.

Lutfen!!!
Hersey Guzel Bir Doga Icin Olsun....

Perşembe, Ağustos 20, 2009

Hayirli Ramazanlar






Tum dunyanin, baris dolu, sevgi dolu, mutluluk dolu, huzur dolu, saglik dolu bir Ramazan Ayi gecirmesi dilegiyle...




Foto Medos

Çarşamba, Ağustos 19, 2009

Basari

Cok gulmek; cocuklarin sevgisini ve akilli insanlarin saygisini kazanmak; ictenlikli elestirilerin kiymetini anlamak ve kotu arkadaslarin yoldan cikarma girisimlerine dayanabilmak; guzeli anlamak; baskalarinda en iyiyi bulmak; saglikli bir cocukla, guzel bir bahce ya da saygin bir sosyal durumla biraz daha iyi bir dunya birakabilmek; hatta tek bir kisi bile olsa, birilerinin siz yasadiginiz icin daha rahat nefes aldigini ogrenmektir.

Ralph Waldo Emerson

Pazar, Ağustos 16, 2009

Gokyuzunden

Iste Kibrisín gokyuzunden kusbakisi goruntusu.Gercekten muhtesemdi.

Bembeyaz pamuk sekerlerle kapliydi, her bir yani.

Tabi bu goruntuden sonra, Turkiye´ye daha da yaklasmis olmanin heyecani vardi uzerimde.

Kisaca, icimin icine sigmadigi anlar desem, daha dogru olur sanirim.

Fotograf Medos

Cuma, Ağustos 14, 2009

Yeniden

Uzun bir aradan sonra,nihayet tuslara dokunabildim.Turkiye´de iken biraz yogunluktan, bir de nereye gittiysem,dokundugum bilgisayarlarin bozulmasindan kaynakli, yazmak nasip olmadi.
Gercekten, ortada hic sebep yokken, iki tane bilgisayari bozduk. Birine ben, birine oglum vesile olduk.Nedendir anlamadim ama,kaldigim surece,aksilikler bir turlu pesimi birakmadi.
Gunler birbirini kovalarken,sevincleri,mutluluklari,huzunleri,ozlemleri cok yogun yasadim.
Bir ay sonra tekrar donecek olmanin, verdigi rahatlikla ayrildim sevdiklerimden.
Simdi Malindi´deyim.Ve tam uc gundur,icinde bir bayanin olmamasini firsat bilen,cok kirlenmis
bir evin temizligiyle mesgulum.Az kaldi.Bitti bitecek.
Dilegim, bu uzun aranin acisini cikarmak.Ta ki, diger ayrilik vaktine kadar...


Fotograf Medos