Buraya gelmeden once yapilan konusmalarin icinde,Burak'in bu yilki okul basarisinin dusuk olabilecegi ve belki sinifta bile kalsa bunu gormeyecegimizi karar almistik.Bunu kendisiylede konustuk.Turkiye'de basarili bir ogrenci idi ve alismisti karnesinin pekiyilerle dolu olmasina.Yasacagi zorluklar arasinda en onemlisi dil,yeni bir cevre, arkadaslar,okula alisma, evden uzaklasma gibi bir cok sorun vardi.Benim en kararsiz kaldigim konulardan biriydi bu.Ya oglum alisamazsa?Iki yada uc ay sonra anne evimize gidelim derse,ben ne yaparim sorulariyla mesguldu kafam.
Aksam Volkan amcamizin telefonuna mesaj geldi.Gelen mesajda sabah dokuzda okulda olmamizi,oglusumun guzel bir karnenin yani sira, odul alacagida yaziyordu.Zira odulu alacagini hic beklemiyorduk.Farkli bir sevinc yasadik o an.Burak bizden once geldigi icin velisi amcasiydi ve butun bilgiler ona gonderiliyordu.
Sabah telasli bir sekilde evden ciktik.Oglumu sinifina biraktiktan sonra torenin baslama saatine kadar amcamizla beraber bahcede bekledik.Amcamiz,keske abimde olsaydi dediginde derin bir ic cektim.Cunku bu yil babamiz, oglumuzun hic bir faaliyet gosterisine,toplantisina Malindi'de oldugundan katilamamisti.Nasil aradi gozlerimiz.Oglum bunu dile getirdiginde uzulecegimi bildigi icin hic konusunu bile acmadi.Uzuldugume asla dayanamaz kuzum benim.
Derken salonlaydik artik.Herkes yerini aldi.Cok sirin, citi piti olan mudurumuz, kursuye cikti.Yaptigi konusmanin ardindan odul alacak olan ogrencileri sahneye davet etmeye basladi birer birer...
Sira oglusuma geldiginde oyle guzel bir konusma yapti ki, amcasiyla benim gozlerimiz doldu.Burak icin, hic ingilizce bilmeden okula basladigini,su anda dilinin ,siniftaki performansinin gayet iyi oldugunu ,arkadaslarinin seviyesine geldigini soyluyordu.Ve sozlerine bunu herkesin basaramayacagini ekliyordu.Iki odul birden aldi oglum bizi sasirtarak.Birincisi basari odulu,ikincisi bilgisayari en iyi kullanan ogrenci odulu.Oglum, odul almak icin sahneye ciktiginda, gozyaslarim suzuluyordu yanaklarima.Ne guzel bir duyguydu bu...
Canim benim. Sen benim dunyadaki en onemli varligimsin.Herseyimsin.Butun endiselerimizi, gosterdigin gayretle bosa cikardin.Ic dunyanda bir suru sorun yasasanda, her zaman bunu bize yansitmadin.Kisa zamanda ayak uydurdun bulundugun ortama.Gostermis oldugun basariyla,bize oyle guzel armagan verdin ki bugun, kelimeler yetmez anlatmaya...
Coook sey soylemek istiyorum senin icin ama,sende biliyorsun, cok mutlu yada mutsuz oldugumda , dusuncelerimi anlatmakta zorlanirim hep.
Omrun boyunca her zaman mutlu ol oglum.Butun guzellikler seninle olsun.O guzel kalbin her daim guzel olsun.Seninle gurur duyuyorum. Ayni duygulari senin cocuklarin, yasatsin sana.Hayat boyu yuzundeki, gulucukler eksik olmasin.Yolun hep acik,hep acik olsun OGLUM...Seni cooook seviyorum.
Onca yorgunluk sonrasi iyi cikan bu resim beni sasirtti.Dubai Havaalanindan.
Kendimde degilken, kendimden gectigim anlar.Hersey blog icin...
Alisveris sonrasi kasiyer gorevlisi, neden bilmem makineyi aldi ve resmimizi cekti.Bu da onun hatirasi...
Iste Akdeniz´in ilk baslangic yeri.Nasil mutluyum anlatamam.Zira kendi sinirlarimiz icerisine giriyoruz yavas yavas...
Ve devami...
Sonunda beklenen son geldi.Saat onbir otuzda ayriliyorum Nairobi´den.Ve yarin gece aranizdayim.Bende sizinle ayni havayi soluyacak,ayni kulturu yasayacagim tam uc hafta.Her anini en guzel sekilde yasamak istiyorum.O nedenle elimden geleni yapacagim.Aslinda cok sey yazmak istiyorum ama duygularim cok yogun hos gorun lutfen.En kisa zaman da gorusmek dilegiyle...Sevgiyle kalin...
Oglumun dogum gunu bugun.Onbir yil once, bu gece oniki otuzda hayata merhaba dedi.Bir ay erken geldi dunyaya.Kuzum bir sure kuvezde kaldi.Oyle direncli bir bebekti ki, yasamak icin verdigi savasi kazandi.Ama bir suru acilara katlanarak.Kuzuma her bakisimda ozelliklede dogum gunlerinde o gunu her karesiyle yeni bastan yasarim.Ikimizde buyuk mucadeler vermistik.Ben son anda belirlenen rahatsizligimdan dolayi apar topar hasteneye kaldirilmis ve hic vakit kaybetmeden ameliyata alinmistim.Doktorumun, once senin sagligin, eger sana bebegini getirmezsem bana nerede diye sorma dedigini hala dun gibi hatirlarim.O ikimizinde yasamasinin bir mucize oldugunu soyler her zaman.
Buraya gelmeden once yapilan konusmalarin icinde,Burak'in bu yilki okul basarisinin dusuk olabilecegi ve belki sinifta bile kalsa bunu gormeyecegimizi karar almistik.Bunu kendisiylede konustuk.Turkiye'de basarili bir ogrenci idi ve alismisti karnesinin pekiyilerle dolu olmasina.Yasacagi zorluklar arasinda en onemlisi dil,yeni bir cevre, arkadaslar,okula alisma, evden uzaklasma gibi bir cok sorun vardi.Benim en kararsiz kaldigim konulardan biriydi bu.Ya oglum alisamazsa?Iki yada uc ay sonra anne evimize gidelim derse,ben ne yaparim sorulariyla mesguldu kafam.
