Mutlu musun? Mutsuz mu?

Hem mutluyum, hem degil.Ne ilginc, iki duyguyu ayni an da yasamak.
Karmakarisik bir beyin ve o beyinde binlerce soru.

Mutluyum,esimle beraber kalacagim ve esim oglumuzu daha cok gorecek artik.Daha once de bahsetmistim.Ben Nairobi´de, esim Malindi´de idi.Oglumun egitiminden dolayi, orada kalmamiz gerekiyordu.Gel git, gel git basimiz donuyordu sadece.

Mutsuzum, Malindi'de kalabilmek icin, oglumun Mombasa´da okula gitmesi ve yurtta kalmasi gerekiyor.Ve benim beynimde iyi mi yoksa kotu mu karar verdik gibi binlerce soru.

Hani derler ya, kirk yil dusunsem aklima gelmezdi.Gelmezdi gercekten, biricik oglumu yurda vermek ve ayri kalmak, gerci buralara gelecegimde gelmezdi ya. Hayatin akisi iste, bir sekilde degistiriyor, yasadiklarimizi ve yasayacaklarimizi...

Tesellilerim ise; oglusumu pazartesi sabahi servis evden alacak, cuma aksami birakacak, sadece dort gece orada kalacak olmasi ve hafta sonunu beraber gecirecek olmamiz.
Babasini, aylardir gormeyisi, sadece somestr tatillerinde biraraya gelmeleri, bu uzun ayriliga sebep ise, Nairobi´nin buraya oniki saatlik (araba ile)mesafede olmasi, Mombasa sadece bir bucuk saatlik mesafe oldugu icin, hem oglum her hafta sonu gelebilecek hem de biz gidebilecegiz.
Ucumuz uzun sureli ayriliklar yasamamis olacagiz diye, avutuyorum kendimi.

Tek dilegim, hepimiz icin dogru ve saglikli bir karar vermis olmamiz.Ve herseyin yolunda gitmesi...


Fotograf Medos