Perşembe, Aralık 31, 2009

Elveda...


Elveda 2009...

Bitirdik seni...

Gerci kimin kimi, bitirdigi tartisilir ya...

Elveda butun yasananlara...

Dilegim, 2010´nun, butun guzellikleri sunmasi bizlere...

Iyi karsila bizi 2010!!!

Sevgini, sefkatini esirgeme...

Butun kotuluklerden uzak tut bizi...

Tum dunyayi..iyilikle, neseyle,dostlukla,umutla, donat...

Aglayan cocuklar olmasin lutfen!!!

Ve de ac insanlar!!! Butun bereketini sun onlara...

Dileklerimizi ve umutlarimizi bosa cikarma, duy sesimizi...

Dedim ya,butun yasadiklarimiza ragmen... icimizde kalan son umutlarla karsilarken seni...

Bizi mahcup etme...

Foto Medos

Çarşamba, Aralık 30, 2009

Happy Birthday!!!

Dun babamizin dogum gunuydu.Ama biz babamizin calisma saatinden dolayi bir gun once kutlamaya karar verdik.
Malindi kucuk bir yer oldugu icin, oyle her istediginizi keyfinize gore yapma ya da yaptirma sansiniz yok.Mutlaka birseyler eksik kaliyor.Dogum gunlerinde kesmeye bile kiyamadigimiz o muhtesem pastalarda yok ne yazik ki.Bir de yapma konusunda beceriniz yoksa benim gibi,yandiniz:))
Benim bildigim iki yer var,pasta yapan, ikisinide begenmedim.Durum boyle olunca,sagolsun Alexandra hemen atildi:
_ Ben yaparim.
Canim ogle tatilinde,(daha once bahsetmistim burada butun isyerleri 12 ile 3 arasi kapaniyor)kosa kosa geldi.Tabii bir telasla malzemeler alindi.Kek kalibi olmadigindan, kek buyuk firin tepsisinde pisirildi.Tepsinin buzdolabina sigmayagina karar verildi.
Saat bes otuzda, kek ve pisirilen pudingler Alexandra´nin evine goturulmek uzere kararlastirildi.Son islemler orada yapilip buzdolabinda dinlenmeye birakilacakti.
Daha sonra oglum ve ben tepsi ve tencereler elimizde dustuk yollara.Malzemeler teslim edildi.
Yarim kalan alisveris yapilacak ve pastayi bitirmek icin tekrar donecektim.Bir saat sonra tekrar Alexandra´nin evinde bulustuk.Ben gelene kadar pastanin pudingle kaplama isini bitirmis sadece ust suslemesi icin biraz bekleyecegiz, dedi.
Bu kisa zaman arasi icinde,resim sergisine gitmeyi ayarlamis.
Donuste, Kaan´in gelme saati yaklastigi icin, ben eve donmek zorunda kaldim.(Saat 7;30 civari)Dokuzda evde olacakti ve hicbirseyden haberi yoktu.
Bu esnada, Alexandra´yla iletisim halindeyiz(Askim supheleniyorrrr).
En son gorusme:
_Askim nasil yaziliyor?9:30'da geliyorum.
Esimin kardesi Gokhan ve esi Elif geldiler( 9:10 civari)Gokhan sigara alma, bahanesiyle evden ayrilir.(Alexandra´yi almak icin,benim haberim yok)
Neyse gelirler.Alexandra'nin sigortalar atmis,pastanin ust suslemesi donmamis,o da yetmezmis gibi akmis ki ne akmis.Happy Birthday Askim'in yerinde yeller esiyor:))
Ben eve gidip yeniden yapacagim,der.Biz disarida(sokakta) bunu konusurken,Gokhan iceride abisini oyalar:))
_Alexandra,ikna edilmeye calisirken,bir yandan yolun ortasinda mumlar yerlestirilir.Kaan, hala oyanilir...
Pasta jet hiziyla balkonda hazirlanan masaya yerlestirilirken,sicak hava etkisinden kremasi akmaya devam eder.
Ve sonunda pasta kesilir.
Askim her ne kadar pastasini begendigini soylese de:))
Pasta kesildikten sonra, oglusum gun boyu babasi icin hazirladigi muzik listesini, (pc ye yukledigi dj programindan)sunmak icin iceri gecer ve muzik show baslar...

Cumartesi, Aralık 26, 2009

En Sonunda

Nihayet bir haftadir kizimiza adiyla sesleniyoruz ailecek.Bu minnosun adi Naz:))

Pek tatli bir sey.Alistik bayagi birbirimize.Gecen gunlerde ortadan kayboldu.Herkes sefeber ariyoruz boncugu.Balkona ciktim.O da ne!! Bizim yan komsu, bahcenin ortasinda elinde uzun bir sopa,benim kizimi almaya calisiyor.
_Ama o benim pisim:)))
Neyse biliyorlar artik bizim oldugunu.Ben de biliyorum ki, Naz ne zaman ortadan kaybolsa,yan balkonda, alikonuluyor.Bir de, hergun komsum tarafindan resimleri cekiliyor hanim efendinin.
Pek bir simarik,pek bir havali, o yuzden.

Cumartesi, Aralık 19, 2009

Malindi Timsah Ciftligi 2





Bu defa yorumlar sizden...

Medos Albumden

Pazartesi, Aralık 14, 2009

Cok Yogunuz


Oglusum bes haftalik uzun bir tatile girdi.Bir haftasini bitirdik bile hic anlamadan.Zaman nasil da, su gibi geciyor boyle donemlerde.
Birlikte bahce ekiyoruz.Bahcemiz kucuk ama, bizim hayallerimiz buyuk.Her ne bulursak,toprakla bulusturuyoruz.
Ikimiz, dun benim Turkiye´den getirdigim tohumlari ektik buyuk bir zevkle.Tere,maydanoz,sogan,domates,salatalik ve sus biberi.Umarim tutarlar:)))
Daha onceleri(benim haberim yok),ektigi kavunu yesermis oglumun,gorseniz pek bir mutlu.Itinayla bakiyor ona.Eeee ne de olsa emek vermis:)))

Birlikte yaptigimiz,havuz olayina ara vermek zorunda kaldim.Sol kulagim cok fena agriyor.Bu benim kronik rahatsizligim.Ameliyat oldum, yine de gecmedi.Gecmeyecekte sanirim.Bulundugumuz yer(Malindi),sicak ve nemli.Benim bas dusmanimda nem tabi ki.Gerci Mersin´de ayni hava sartlarina sahipti hemen hemen.Yine de uzun zamandir agrimiyordu.

Carsamba gunu,esimle balkonda oturmus kahve iciyoruz.Arkadasim Alexsandra ve erkek arkadasi Ricky ellerinde kucuk bir kutu kahkahalarla geldiler bize.Yemek icin gittikleri restorantta minicik bir kedi gormus,alip getirmisler bizim icin.Hem sasirdik,hem de cok sevindik.Ilk baslarda biraz isinamasam da,Pasa'dan dolayi.Cunku hala adi bizimle beraber yasiyor.
Alistik simdi.Sevdirdi bize kendini.Ama bu Pasa´dan cok farkli, daha nazli bir sey.
Ailemizin yeni uyesi, olmasina ragmen,hala bir adi yok ne yazik ki.Babamiz cokomel, oglusum piyon ben de cilek diyorum ama, hala kararsiziz.
Lutfen bize yardim edin:))))


Foto Medos Album

Cuma, Kasım 27, 2009

Iyi Bayramlarr


Benim bu ikinci kurban bayramim cok uzaklarda gecirdigim.

Hos bir konumda oldugum soylenemez bu siralar.

Ozlem, hasret,gurbet ne ararsan var, sinirsiz.

Insan ancak isteyipde ulasamayacagi an anliyor, herseyin kiymetini.

O nedenle, sevdiklerinizle beraber, huzur dolu ,mutluluk dolu, her anini en guzel sekilde yasayacaginiz guzel bir bayram gecirmeniz dilegiyle...

Sevgiyle kalin.


Foto Medos

Çarşamba, Kasım 25, 2009

Akillar ve Burunlar Havada


Kendini birsey zanneden tipler vardir ya etrafimizda.Nedir dertleri,ben anlamadim.Icinizde anlayan var mi?
_Herseyi bilirler.
_Akillari ve burunlari bir karis havadadir.
_Kimseyi ve hicbirseyi begenmezler.
_Hep onlar dogrudur,herkes egri.
_Hatta bazen daha da saygisizca davranip israrla dogru olani bile kabul etmezler.
_Ve artik o kadar gozleri donmustur ki,insani davranislardan bile cok uzaktadirlar.
_Gulucukler hep sahtedir.Roller ise iki.Sansiniza hangisine denk gelirseniz.
_Surekli karsisindaki insanlarla oynarlar,onlarin aptal olduklarini dusunerek...
_Ama bilmezler ki, karsisindaki insan, herseyin farkindadir aptal degildir ama, sirf kibarligindan sesini cikarmamakta ve goz yummaktadir herseye...
_O herseyi bildigini sananlar bilmezler ki; karsisindaki insan, insan gibi insandir aslinda.

Salı, Kasım 24, 2009

24 Kasim Ogretmenler Gunu








Onunde saygi ile egilinecek insanlar,ogretmenlerimiz.Iyiyi, kotuyu,guzeli, cirkini kisaca, hayati bize ogreten muhterem insanlar.Iyi ki varsiniz...

Butun Ogretmenlerimizin, Ogretmenler Gunu Kutlu Olsun.





Fotograf Medos

Cumartesi, Kasım 21, 2009

Kaliteli Urun Istiyoruuum


Sanssizligin bu kadari da olurmus meger.Bir insan ne alsa elinde kalir mi?Malindi´de kalir.Kalitenin yok denecek kadar az oldugu, urunleri kullanmak nasil olurmus bana sorun.Son zamanlarda aldigim, o sifir kalitede ki urunlere, bir dunya para verip, kullanamamanin acisini da bana sorun.
Tuzluk alirim, bir haftada paslanir.Utu masasi alirim adeta dans eder,utu yapma esnasinda ayaklari yerde sabit durmaz.Tencere alirim,kulplari dustu dusucek.Camasirlik desen, hafta ici bembeyaz serdigim camasirlarla beraber yere yatar, kirilir.Darp yok, dusme yok,bes aydir kullanilan utu de, bozulur vs.vs.
Dun esim carsiya indiginde o, ne marka oldugu belli olmayan(made in china) bir utu alarak geldi.Hem de teflon taban.Zira burada bol miktarda var cin urunleri, almama gibi bir sansiniz yok.Oyle canim Turkiye'mdeki gibi, cesit cesit urunler yok burada.
Aksam ilk denemeyi yaptim yapmasina ama, o da ne!... Utuyu yapabilmek icin, coook guclu kollara ihtiyaciniz var.Cunku utu rahat hareket etmiyor ve takiliyor camasirlara.Ve bana geliyorlar dogal olarak:)))
Bugun utuyu degistirmeye gittik.Uc model buharli utu , bes alti model de buharsiz utu mevcut.Burada ki insanlar, buharli utu ile yeni yeni tanisiyor anlasilan.
Ben teflon taban olmayana bakiyorum bu sefer, sadece iki model var. Cokta zorlanmiyorum o acidan.Malindi'nin tek guzelligi de bu sanirim.Saatlerce dusunme, kafayi yorma gibi, bir luksunuz yok.Iki ya da uc urun arasindan en iyisi hangisi ise onu aliyorsunuz.O en iyi de, kullanamadan bozuluyor zaten:)))
Neyse, utu benim elimde,gorevli arkadasimiz tutturdu bu utu buharli degil diye.
_Buharli diyorum.
_Yok degil diyor.
Haydaaaaa.
En sonunda bir yandan ben, bir yandan esim, ikna ettik adamcagizi.Neyse fark filan verildi.Bu arada bir yilda garantisi varmis sasirdim.O islemler yapildi.Tam cikacagiz.
Gorevli arkadas:
_Kullanmadan once, utunun tabanina yapistirilmis kagidi cikarmadan kullanmayiniz deyince...
Koptum ben...Tamam kullanmam dedim.Beni uyardigi icin tesekkur ederek ayrildim minik beyaz esya magazasindan.
Sattigi urunun nasil kullanacagini anlatan ben, beni uyaran o.Hala guluyorum.Cok hostu gercekten.
Umarim hemen bozulmaz, evde ki diger arkadaslari gibi.

Çarşamba, Kasım 18, 2009

Peki O Zaman Neredeler?

Divanin uzerine oylece uzandim.Hani ne uyudugumuzu, ne de uyumadigimizi anlamadigimiz zamanlar vardir ya...Ve surekli kendimize yok uyuyordum, yok yok kesinlikle uyumuyordum diye sorariz defalarca.Iste oyle bir andi.
Bana sorarsiniz ben de uyumuyordum.Peki o zaman neredeler?
Kapi acildi birden...Onde canim babam, onun arkasinda baba yarim amcam,onun arkasinda ortanca kardesim ve bir kac tane daha yuzunu secemedigim bedenler...Ama biliyorum ki onlarda sevdiklerim.
Kalbim yerinden cikacak sandim.Allah´im nasil bir heyecan bu, nasil bir sevinc anlatamam. Kelime bulamam ki,anlatmaya...
Salonun ortasindan sirali bir sekilde yuruyerek diger odaya geciyorlardi ki,bir anda yok oldular. Bense hickiriklara bogulmus bir halde buldum kendimi.Afalladim bakiyorum etrafa saskin saskin.
Ama yoktular...Daha bir kotu oldum.
Cok ozledim sizleri hem de cok...
Umarim bir gun, bu gordugum ruyaysa eger,lutfen gercek olsun...

Salı, Kasım 17, 2009

Watamu

Kano ile gezmenin tadina diyecek yok sanirim...

Balikci tekneleri sularin yukselmesini bekliyor sabirsizlikla...

Okyanusun icinde bir cok sayida bu tepeciklerden var.Hergun ogleden sonra saat uc ile dort´e kadar sular cekiliyor ve tamamen ortaya cikiyor bu tepecikler.Okyanusun ortasinda kilometrelerce yuruyebilirsiniz...Ben bu tepecigi file benzettim ya siz...

Mavinin yesilin ve beyazin inanilmaz guzelligi bas dondurucu...

Ve okyanus yukseliyor yavas yavas...

Medos Album

Pazar, Kasım 15, 2009

Bir Anda Donduk Kaldik


Cok garipti gercekten...Sabahin 5:30´unda, kapida bir ses...Miyavvv miyavv miyavvv...Garip derinden ve urkutucu...Esimle ben donduk kaldik.O bana bakiyor, ben ona.Dilim baglandi sanki, bir an.En sonunda Pasam diyebildim.Pasa mi yoksa?Esimin gozleri isildadi bir an da.Oysa sirf ben sevdigim icin kabul etmisti Pasa´yi.
Esime:
_Benim bakmaya cesaretim yok,sen bak lutfen, dedim.
Pencereyi araladi goremedi.Kapiya yoneldi.Tum bu olaylar gelisirken, disardan gelen miyav sesleri en yuksek haliyle devam ediyor.
Esim kapiyi acti:
_Yok pasa degil...Dediginde butun sevinclerim huzne birakti yerini.
Miyavvvv, miyavvv, miyavvv....Devam ediyor....Kocaman bir pisicik can havliyle ve cok urkutucu bir sekilde bagiriyor.Soyle bir baktik acaba yarali mi falan diye, yok degil,gayet iyi gorunuyor.Ac olabilecegini dusunerek bir kase sut koyduk kapinin onune.Ses kesildi.Sutunu bitirdikten sonra da gitti.
Ikimizde tuhaf olduk.Bunda da vardir bir hayir, oldu en son cumlelerimiz.
Gun boyu bakindim etrafa, acaba gorur muyum diye, ama yoktu.Daha once de, gormemistim zaten.
Eger sahidim olmasa (esim),ruya gordum, diyerek avutacagim kendimi.Ilginc olan ruya degildi...

Fotoraf Pasamin Albumunden

Cuma, Kasım 13, 2009

Miyavvvv


Oglusum, geldigimden beri:
_Yeniden kedi alalim mi?
_Annecim,belki Pasamiz gelir.Biraz daha bekleyelim.
_Ama anne, ben cok istiyorum.
_Ben de istiyorum ama ya Pasa gelirse....
Tam uc haftadir,bu konusmalar geciyor aramizda.Gerek hafta ici telefonda, gerek oglusum hafta sonlari geldiginde.
Ben de bitmek tukenmeyen bilmeyen, her an Pasa gelecek tutkusu da cabasi.Bos bir bekleyis oldugunu biliyorum.Yine de.....
Bugun babamizla beraber, oglumuzu servisten almaya gittik.Tutturdu yine bizim ki...
Baktik olacak gibi degil, hep beraber fish markete Pasa´mi buldugum yere gitmeye karar verdik.Nasil da fena oldum birden.Bir de ustune ustluk benzerlerini de gorunce.....Sanirim kardesleriydi.
Normalde temiz olmayan bir mekan ve bu durum disinda, balik almak icin bile, hic bir kuvvet gonderemez beni oraya.Hala o yayilan kotu kokulari ve pis mekani dusundukce, fena oluyorum.Ve ben butun bunlara ragmen minicik bir kedicik, bulabilmek icin deli gibi ariyorum kose bucak,oglusum ve esim de arkamda...
Sonunda dort tane goruyoruz hepsi birbirinden guzel ama hepsi de asiri derece hasta.Buruk bir sekilde,ogluma bunlari alamayacagimizi anlatiyoruz.
Hem o kadar hevesle gelen oglusumun, moralinin bozulmasi, hem o minicik bedenleri oyle hasta gormek, hem de Pasa´yla olan anilar, daha kotu yapiyor beni.
Bu durumumu anlayan esim, rahatsiz olmasina ragmen:
_Ilerde bir fish market daha var.Bir de oraya bakalim diyor.
Buyuk bir umutla yurumeye basliyoruz.Herkes gozlerini dort acmis bakiniyor etrafa...Balikciya kadar geliyoruz ama yine bos butun cabalar.Oglusumun hevesle eline alip tasidigi minik karton kutu, ne yazik ki bos donuyor eve.Kimse de cit yok...

Fotograf Pasa'min albumunden

Cuma, Kasım 06, 2009

Menude Sevgi Var



Gerekli Malzemeler:
1 su bardagi sevgi
1 su bardagi saygi
Yarim su bardagi umut
Yarim su bardagi ozveri
Yarim su bardagi hosgoru
Yarim su bardagi mutluluk
Yarim su bardagi iyilik
1 corba kasigi sabir
1 corba kasigi guven
1 corba kasigi saadet
1 corba kasigi durustluk
1 paket azim
1 paket gorgu
1 paket sefkat

Ilk yapmamiz gereken butun malzemeleri bol su ile yikiyoruz.Daha sonra tenceremizin icerisine,sevgiyi ve saygiyi koyup birlikte hos bir koku yayana kadar kavuruyoruz.Daha sonra umut hosgoru ve ozveriyi koyup kavurmaya devam ediyoruz.Bu islemleri yaparken inanilmaz guzellikte kokular yayiliyor etrafa simdiden soyleyeyim.Bir iki cevirdekten sonra, sabir, guven, saadet, durustluk, azim, gorgu ve sefkati ekleyip karistirmaya devam ediyoruz.Yalniz ozellikle tahta kasik kullanmanizi oneririm.Bu malzemelerin hasar gormemesi icin cok onemli.Ve en son iyilik ve mutlulugu ekleyip yemegimizi kisik ateste butun malzemeler birbirleriyle ozdesene kadar pisiriyoruz.Biraz dinlendirdikten sonra ( listede soylemeyi unuttum 1 demet tebessum)hos bir tebessumle masamizdaki en guzel yere yerlestirip, butun sevdiklerimizi yemege davet ediyoruz.

Simdiden afiyet olsun.

Hep mutlu olun ve mutlu kalin...

Fotograf Medos

Pazar, Kasım 01, 2009

Elma Bahcemiz






Bizim diye soylemiyorum tadi inanilmaz guzel...










Ayvamiz henuz olmamis.Ama yine de babam verdi bir tane.Ben de aksamdan, o bir tane ayvayi recel icin hazirladim.Sabah kalktigimda ayva recelim, masadaki yerini almis, beni bekliyordu.








Nasil da guzeller.Insan kiyamiyor koparmaya.Biz cok cok uzaklarda oldugumuzdan yiyemecegiz ama.Bizimkilere simdiden afiyet olsun.








Fotograf Medos

Cumartesi, Ekim 31, 2009

El Niño Yagmurlari

El Nino'nun rüzgar sirkülasyonunun normal kalıplarındaki değişimlerden dolayı meydana geldiği düşünülmektedir. Normalde bu enlemlerde rüzgarlar batı kıyılarına doğru hareket ederken sıcak yüzey suyunu da Endonezya ve Avustralya'ya doğru taşırlar ve soğuk suyun Güney Amerika kıyılarından yüzeye çıkmasını sağlarlar. Normal koşullarda okyanus çukurunun iki ucu arasında sıcaklık farkının büyüklüğü rüzgarların şiddetinde artmaya neden olurken, bazı zamanlarda rüzgarların bilinmeyen bir nedenle zayıflaması batı Pasifik'teki sıcak suyun doğuya doğru hareket ederek Güney Amerika sahillerine ulaşması ve bu bölgedeki soğuk suyun yukarı çıkamaması sonucunu doğurmaktadır. Bu durum, dünyanın büyük bölümünde hava olaylarında görülen şaşırtıcı değişimlerle kendini gösteren El Nino dur.

El Nino hava olaylarında meydana getirdiği değişimler sonucu büyük ölçüde maddi zararlara (Peru kıyılarında bulunan soğuk ve besin bakımından zengin deniz suyunun sıcak ve besin bakımından fakir deniz suyu ile yer değiştirmesi sonucu balık yaşamında ve buna bağlı olarak ekonomide büyük kayıplar gözlenmektedir) ve can kaybına sebep olmaktadır. (Amerika'da 22 Şubatta meydana gelen kasıgada 36 kişi yaşamını yitirmiştir)

Perşembe, Ekim 29, 2009

Huzunluyum

Bugun aranizda olmayi ne cok isterdim.Butun sokaklar ,evler, isyerleri kirmizi renge boyanmis, Turk´lugun destanini anlatiyordur derin derin.Guzel insanlarim,daha coskulu,daha kararli,daha emindir kendinden.Ya o minicik bedenlere ne demeli.Birbirinden guzel siirlerle,kompozisyonlarla inletiyorlardir her bir yani...
O coskuyu, o sevinci yasayamamanin huznunu tasiyorum bugun.Ve kendimi hic iyi hissetmiyorum.

Hepinizin 29 Ekim Cumhuriyet Bayrami Kutlu Olsun...

Bu sevgi seli, bugun degil hergun yasansin.NE MUTLU TURKUM DIYENE!

29 Ekim Cumhuriyet Bayraminiz Kutlu Olsun

Tum Turkiye´min, 29 Ekim Cumhuriyet Bayrami Kutlu Olsun.
NE MUTLU TURKUM DIYENE...

Çarşamba, Ekim 28, 2009

Neredesinn

Kac gundur bekliyorum gelecek diye... Ama yok... Geldigi filan yok...Ben gelmeden on gun once kaybolmus Pasam. Bana soylemediler hic.Uzun araliklarla disari cikar, ama mutlaka donerdi.Donmemis bu sefer...Bes gundur gelir umuduyla bekliyorum. Ara ara disari dogru sesleniyorum.Belki sesimi duyar, gelir diyerek. Ama bos butun cabalarim.

Pasa´min son bir ayini gorememistim.Ne kadar buyudugunu de cok merak ederek geldim.Ancak malesef goremedim.Iki ihtimal var kaybolmasi icin.Birincisi, ya biri aldi.Ya da dilim bile varmiyor soylemeye...Yine de gelmezse bile, emin ellerde olsun, o bile mutlu eder beni.

Canim ya, her bir koseden oyuncaklari cikiyor.Daha bir kotu oluyorum.O benim burada ki, en buyuk arkadasimdi..Yalnizligima cok iyi geliyor, beni rahatlatiyordu.Biz cok guzel anlasiyorduk.Neden boyle oldu anlamadim.Neden gitti ve gelmedi.Kucucuktu Pasam buldugumda. Eve gelir gelmez, o minik bedeniyle koltugun tepesine cikmis ve bir guzel uyumustu.Bu adi da, o yuzdn koymustum.Benden cok esimin emegi var aslinda.Cunku ben zaman zaman ayrilmak zorunda kaliyordum.Sevgili esim daha da uzgun.O nedenle, iyi bakmadiniz diye kizamiyorum bile.
Icin icin yiyorum kendimi...

Pasa neredesin don lutfennnn............

Fotograf Canim Pasam

Pazar, Ekim 25, 2009

Orda Kucuk Bir Koy Var Uzakta...

Babamin kendi elleriyle yaptigi elma bahcesi...

Sarinin ve yesilin bulustugu gorulmeye deger renk ahengi...Sonbaharin essiz guzelligi buyuledi beni...

Koyumuzden manzaralar...

Cok buyuk bir hazla cektim bu resimleri, belki cok iyi yansitamamis olabilirim ama,gercegi insani bastan cikarabilecek guzellige ve duruluga sahip...

Cok kucukken bu tepeye ciktigimi hatirliyorum hayal meyal.Zamanla yarisma sorunum olmasa, yeniden cikmayi cok isterdim.Kimbilir belki daha sonra, bu firsat gecer elime...

Fotograf Medos

Cumartesi, Ekim 24, 2009

Uzunnn Bir Ara

Uzun bir aradan sonra merhaba herkese.Bir aya yakin Turkiye gezisinden sonra yeniden sizlerin arasinda olmak cok guzel.Dilegim bundan sonra ki gunlerde, daha cok yazmak ve okumak.Ama hala yol yorgunlugum gecmis degil,zira cok yogun gecti gunlerim.Bir de isin icinde kardesimin dugunu olunca, dusunun halimi.Ancak cok guzeldi hersey , cok iyi morelle dondum.Butun yorgunluga ve uykusuzluga degdi yasananlar...

Gitmeden bir hafta once yeni eve tasinmis ve yerlestiremeden gitmistim.Benim el atmami bekliyor dort gozle.Onu da, halledersem daha cok vaktim olacak blogum icin.
Merak edip soran herkese cok ama cok tesekkurler.Iyiyim ve hersey yolunda.Hayatimiza yeni bir sayfa acarak, yeni evimizde, yeniden basliyoruz.Daha cok gorusmek dilegiyle....

Fotograf Medos

Perşembe, Eylül 17, 2009

National Park 2

Dinlenme saati...

Harika kosuyorlar...

Eee yemek yemek lazim...

Su icme zamani.Malum yollar uzun...

Manzara gercekten cok iyi.

Fotoraf Eva ve Medos

Çarşamba, Eylül 16, 2009

National Park

Kucucuk yavruyu korumak icin,verdikleri caba gercekten gorulmeye deger.Surekli bir dairenin icersinde tutmaya calisiyorlar.Gozlerinizin dolmamasina imkan yok...

Bu sekerlerde, gun batiminin tadini cikariyorlar muhtesem manzara esliginde...

Butun hayvanlar, su ihtiyaclarini, yagmur sonrasi biriken cukurlardan temin ediyorlar.Ve kilometrelerce yuruyorlar, suya ulasmak icin...

Ve cogunlugu, icice, yanyana faydalaniyorlar, doganin nimetlerinden...

Hepsinin tek derdi avlanmadan, karinlarini doyurabilmek...

Fotograf Medos

Çarşamba, Eylül 09, 2009

33 Okul 3003 Ogrenci Icin El Elele

Kalpleri piril piril, en temiz en masum varliklar cocuklarimiz.Cok istemesine ragmen, sadece maddi imkansizliklardan dolayi okuyamayan binlerce cocuk var etrafimizda.Yardim bekleyen, destek bekleyen.Iste bu guzel kampanya ile,kalbi iyilik aski ile dolu olanlar bulusuyor.Ve binlerce cocugun yuzu guluyor.Hayata daha umutla,daha sevincle bakmayi ogreniyor.Topluma ve insanliga yararli, yuzu gulen bir nesil yetisiyor.

Beni bu kampanyadan haberdar eden Sevgili Kara Kalem´e sonsuz tesekkur ediyorum.
Ve butun siz guzel insanlari, 33 Okul 3003 Ogrenci Icin El Elele Kampanyasina davet ediyorum.Biliyorum ki, duyarsiz kalmayacaksiniz.

Cuma, Eylül 04, 2009

Ayrilik

Dun oglumu kendi ellerimle yurda biraktim.Hic tanimadigim bir yerde, hic tanimadigim insanlara emanet ettim ne ilginc.Ne kadar zor oldu ayrilik sonrasi.Ona belli etmiyecegim diye cabaladim gun boyu.Onu uzmemek icin.Hep gozlerime baktigi icin, onun yaninda iken gozyaslarimi icime akittim.

Ta ki, ayrilincaga kadar...Simdiden cok ama cok ozledim.Hafta sonu gelmesi ile avunuyorum.Yarin aksam geliyor canim.Pazartesi sabah tekrar gidecek.Alisacagim tabi zamanla ama, baslarda kolay olmuyor iste.

Anlatacak cok sey var ama, gitmiyor sozcukler, dugumleniyor bogazimda.
Allah´im hic kimseyi, daha farkli ayriliklarla ayirmasin, evladindan ve sevdiklerinden...